جهاد با نفس

آیت الله بهجت در جواب سؤالی که پرسیده شده:

تصمیم به سیر و سلوک دارم، چه کنم؟

می گوید: ترک معصیت برای تمام عمر کافی و وافی است، اگرچه هزارسال باشد.

دلم تنگ است یامهدی کجاماندی؟

بگوامشب نمازت راکجاخواندی؟

کناربارگاه مرتضی بودی؟

ویاکه زائرموسی الرضا بودی؟

بگودرمکه درحال دعاهستی ؟

ویامهمان شاه کربلا هستی؟

ویاهرنیمه شب دلتنگ وتنهایی..

عزاداربقیع وقبرزهرایی؟

دلم تنگ است یامهدی برای دیدنت هردم

حلالم کن اگریکدم توراآزرده ات کردم

دراین دنیاکه گردیده پراز نیرنگ ونامردی

دعایت میکنم هرشب که فردایش توبرگردی...

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

امیر المومنین (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده اند:

گرداگرد بهشت را دشواری ها (مخالفت با نفس) و گرداگرد جهنم را هوس ها و شهوت ها گرفته است.ای مردم چیزی از اطاعت خدا نیت مگر اینکه با کراهت (با سختی نفس) انجام میگیرد و چیزی از معصیت خدا نیست جز اینکه با رغبت و میل (نفس) عمل شود.

منبع :نهج البلاغه

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم.
همان یک لحظه اول، که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان
جهان را با همه زیبایی و زشتی، به روی یکدگر، ویرانه می کردم

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
که در همسایه صدها گرسنه
چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم
نخستین نعره مستانه را خاموش آن دم، بر لب پیمانه می کردم.

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
که می دیدم یکی عریان و لرزان، دیگری پوشیده از صد جامه رنگین
زمین و آسمان را واژگون مستانه می کردم

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
نه طاعت می پذیرفتم
نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده
پاره پاره در کف زاهد نمایان، سبحه صد دانه می کردم

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان
هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو، آواره و دیوانه می کردم

داستان عابد و ابلیس

در میان بنی اسرائیل عابدی بود. وی را گفتند: فلان جا درختی است و قومی آن را می پرستند!
عابد خشمگین شد، برخاست و تبر بر دوش نهاد تا آن درخت را برکند...
ابلیس به صورت پیری ظاهر الصلاح، بر مسیر او مجسم شد، و گفت: ای عابد، برگرد و به عبادت خود مشغول باش!
عابد گفت: نه، بریدن درخت اولویت دارد...
مشاجره بالا گرفت و درگیر شدند، عابد بر ابلیس غالب آمد و وی را بر زمین کوفت و بر سینه اش نشست.
ابلیس در این میان گفت: دست بدار تا سخنی بگویم، تو که پیامبر نیستی و خدا بر این کار تو را مامور ننموده است، به خانه برگرد، تا هر روز دو دینار زیر بالش تو نهم؛ با یکی معاش کن و دیگری را انفاق نما و این بهتر و صوابتر از کندن آن درخت است...
عابد با خود گفت: راست می گوید، یکی از آن به صدقه دهم و آن دیگر هم به معاش صرف کنم، و برگشت...

بامداد دیگر روز، دو دینار دید و بر گرفت، روز دوم دو دینار دید و برگرفت، روز سوم هیچ پولی نبود!
خشمگین شد و تبر برگرفت و به سوی درخت شتافت...
باز در همان نقطه، ابلیس پیش آمد و گفت: کجا؟!
عابد گفت: می روم تا آن درخت را برکنم!

ابلیس گفت: زهی خیال باطل، به خدا هرگز نتوانی کند!
باز ابلیس و عابد درگیر شدند و این بار ابلیس عابد را بیفکند چون گنجشکی در دست!
عابد گفت: دست بدار تا برگردم! اما بگو چرا بار اول بر تو پیروز آمدم و اینک، در چنگ تو حقیر شدم؟!

ابلیس گفت: آن وقت تو برای خدا خشمگین بودی و خدا مرا مسخر تو کرد، که هرکس کار برای خدا کند، مرا بر او غلبه نباشد؛ ولی این بار برای دنیا و دینار خشمگین شدی، پس مغلوب من گشتی...

خدایا دست ما رو بگیر...

امام حسین (علیه السلام): شیعیان و پیروان ما اهل بیت رسالت، آن کسانی هستند که افکار و درون آن ها از هرگونه حیله و نیرنگ و عوام فریبی، سلامت و تهی باشد.

بهارالانوار-جلد 65-ص156

که اگر انسان از عهده ی این همین سوال برآید که کیست و چگونه حقیقتی است تمامی سوالات و مجهولات عالم به یکباره برای او معلوم گشته و هیچ حقیقتی از حقایق نظام هستی برای او مستور نخواهد بود، فقط باید اهل تفکر باشی و در نزد استاد حرف شنیده و ورزیده، نحوه ی تفکر کردن را به دقت طی کنی و در ذیل توجهات او راه و رسم صحیح غرق شدن در کلمات وجودی عالم را بیاموزی آنگاه اگر در نهانخانه ی غیب با دل خویش به خلوت بنشینی به راز خود و راز دیگر موجودات نظام هستی دست خواهی یافت.

کتاب: شرح دروس معرفت نفس-علامه حسن زاده آملی-شارح:صمدی آملی-ص400

فتوا یعنی چی؟

نظر و رای مجتهد در مسائل شرعی را فتوا میگویند و توی فتوا هیچوقت احتیاط نمی آید و باید چیزی که مرجع گفته رو عمل کرد.

معنی "واجب" چیست؟

یعنی بایدانجامش بدیم و از انجام ندادن آن نهی شده ایم.

معنی "احتیاط" چیست؟

گاهی به این معنی است که مقلد باید از اعلم(بهترین) تقلید نماید یا احتیاط کند، مراد از این احتیاط، رعایت همه احتمالات فقهى است؛ به طورى که مقلد مطمئن بشه که به وظیفه خودش عمل کرده است.

اما اگر مجتهدی در رساله خود بنویسد "احتیاط آن است که ..." مقصود از آن لازم شدن انجام یا ترک است از جهت احتیاط. یا از نظر احتیاط، انجام یا ترکش مستحبه.

حالا معنی احتیاط واجب چیه؟

احتیاطی که بدون فتوا است و مقلد بین عمل به احتیاط مرجع خود و رجوع به نظر مرجعی دیگر، اختیار دارد.

حالا معنی احتیاط مستحب چیه؟

احتیاطی که همراه با فتوا است و مقلد، بین عمل به احتیاط مستحب و فتوای همراه آن، اختیار دارد.

حالا تفاوت این دو تا چیست؟

در احتیاط واجب میتونیم به مرجع خودمون عمل کنیم و یا اینکه به مرجع دیگری مراجعه کنیم.

اما در احتیاط مستحب دیگه نمیتونیم رجوع کنیم.

حالا حکم چیه؟

کلا حکم ، فقط مال ولی فقیه است و ربطی به مرجع تقلید ندارد و حکم توسط یک نفر صادر میشه و مصداقش مشخصه.

‌

عالمان علم اخلاق می‌گویند:

برای خودسازی ابتدا باید رذائل اخلاقی و اخلاق بد را از خود دور كرد، سپس‌ درخت پاكی نشاند. بدیهی است با وجود صفاتی مانند حسد و كبر و خودپسندی و خودخواهی و شهوت رانی،‌ دسترسی به صفات پسندیده و انجام اعمال خیر بسیار مشكل خواهد بود.

امام سجاد علیه السلام می فرماید:

اگر گناه نمی کردید تا از خدا طلب بخشش کنید خداوند بندگان دیگری خلق می کرد تا گناه کنند آن گاه استغفار کنند تا خداوند از گناهشان بگذرد.

کافی ج2ص424